春晚书怀三首 其二

春晚书怀三首 其二原文：

此诗的写作背景，据《毛诗序》所说，有一个动人的故事。《毛诗序》云：“《二子乘舟》，思伋、寿也。卫宣公之二子，争相为死，国人伤而思之，作是诗也。”毛传云：“宣公为伋取于齐女而美，公夺之，生寿及朔。朔与其母诉伋于公，公令伋使齐，使贼先待于隘(...)
已销黯。况凄凉、近来离思，应忘却、明月夜深归辇。荏苒一枝春，恨东风、人似天远。纵有残花，洒征衣、铅泪都满。但殷勤折取，自遣一襟幽怨。
一溪烟水奁开镜，四面云山锦族屏，客来沉醉绰然亭。对着这无限景，因此上不肯就功名。
旧事崖山殷鉴在，诸公努力救神州。
雄镇三关二十秋，番兵不敢犯白沟。父兄为国行忠孝，敕赐清风无佞楼。某姓杨名延景。字彦明，祖贯河东人氏。父亲是金刀教手无敌大总管杨令公，母亲佘太君。所生俺弟兄七个，乃是平、定、光、昭、朗、景、嗣，某居第六。镇守着三关。是那三关？是梁州遂城关、霸州益津关、雄州瓦桥关，此乃三关。某受六使之职。是那六使？边关里外点检使、界河两岸巡绰使、关西五路廉访使、淮浙两场催运使、豳汾二州防御使、河北三十六处救应使，此乃六使之职。叵奈北番韩延寿无礼，自与某交锋，不曾得某半根儿拆箭。我手下有火结义兄弟，自岳胜、孟良而下，共总二十四员挂印指挥使。也不是我褒奖他，真个出来的都一个个精通武艺，善晓兵机。冠簪金獬豸，甲挂锦犭唐猊。厮琅琅弓上箭，扑刺刺马攒蹄。忘生舍死安邦将，大胆雄心敢战儿。某今日在元帅府升怅。令人，辕门外倘有报紧急军情者，报复咱家知道。老汉是杨令公家老院公的便是。因为谢金吾拆毁清风无佞楼，将老夫人推上阶基，跌破了头。老夫人的言语，将着书呈，直至三关见六郎哥哥走一遭去。说话中间可早来到也。把辕门的，报与元帅得知，有老院公在于门首。着他过来。着过去，老汉有紧急事来见你哩。院公，你来有何紧急事？元帅，有老夫人的书呈在此，你是看咱。将书来我看。母亲太君寄书与六郎孩儿：今有王枢密令女婿谢金吾，拆毁清风无佞楼，又将老身推下阶基，跌破了我头，好生烦恼，着你知道。虽然如此，边关重地，如无明白圣旨，是必休念老身，私下关来，反堕王枢密奸计。你紧记者。院公，你吃了饭先回拜上太君，好好将息咱。我自有个道理。老汉不敢久停久住，回老夫人话走一遭去。传送书呈(...)
（李嗣源领番卒子上，云）大小军卒，赶着这白兔儿。我有心待不赶来，可惜了我那枝艾叶金鈚箭去了。如今赶到这潞州长子县荒草坡前，不见了白兔，则见地下插着一枝箭。左右，与我拾将那枝箭来，插在我这撒袋中。（李嗣源做见正旦科，云）奇怪也！兀那道旁边一个妇女人，抱着一个小孩儿，将那孩儿放在地上，哭一回去了；他行数十步可又回来，抱起那孩儿来又啼哭。那妇女人数遭家恁的，其中必是暗昧。左右！你去唤将那妇人来，我试问他。（卒子做唤科，云）兀那婆婆儿，俺阿妈唤你哩。（正旦见科，云）官人万福。（李嗣源云）兀那妇人，你抱着这个小的，丢在地下去了，可又回来，数番不止，你必是暗昧。（正旦云）官人不嫌絮烦，听妾身口说一遍：我是这本处王屠的浑家，当日所生了这个孩儿，未及满月，不想王屠辞世，争奈无钱埋殡。妾身与赵太公家典身三年，就看管他的孩儿。不想赵太公将我那典身的文书，他改做了卖身的文契。当日他赵太公唤我，我抱着两个孩儿，太公见了，他说："偏你那孩儿便好，怎生饿损了我这孩儿？便将你那孩儿或是丢了或是人养了便罢，若不丢你那孩儿回来，我不道的饶了你！"因此上来到这荒郊野外，丢我这孩儿来。（李嗣源云）嗨！好可怜人也。兀那妇人，比及你要丢在这荒郊野外呵，与了人可不好？（正旦云）妾身怕不待要与人，谁肯要？（李嗣源云）兀那妇人，这小的肯与人呵，与了我为子可不好？（正旦云）官人若不弃嫌，情愿将的去。敢问官人姓甚名谁？（李嗣源云）我是沙陀李克用之子李嗣源是也。久以后抬举的你这孩儿成人长大，我教他认你来。你将他那生时年月小名说与我者。（正旦云）官人，这孩儿是八月十五日半夜子时生，小名唤做王阿三。（李嗣源云）左右那里，好生抱着(...)
全词意境清新、优美，语言隽丽，表现出作者清俊潇洒的风格，是一首成功之作。主题是赋钓雪亭。在词的上半阕，作者纵情歌赞三高的高风亮节，以实写虚，先拓开境界。而以“抚荒祠谁继风流后”一句，为下半阕即景抒怀歌咏钓雪亭这一主题，奠定了根基。上半阕所咏，只是“山雨欲来”之前的衬笔。下半阕写钓雪亭上所见的江天夜雪的清景，以及作者和友人在观赏此景之后，对渔翁钓(...)
老身终南山人氏。在此在家出家，盖了一座团标，前后并无人家。我有个孩儿，虽是出家人，性子十分躁暴，每日在山中打猎为生。孩儿去了也，我安排下些茶饭，等他回来吃。自家吕岩。自从卖了阵，迭配无影牢城，到这深山里。时遇冬天，大风大雪将俺三口儿争些冻杀。多亏了打柴的樵夫，救了俺性命。说这个山峪里，有个草庵。我到那里寻些茶饭，与两个孩儿吃用。你看我那命。天色又晚来了，逢着个独木桥，偌深的一个阔涧，怎生得过去？我将着两个孩儿，待先送过这小厮去，恐怕这狼虎伤着这女孩儿。我待先送过女孩儿去，又怕伤了小厮儿。罢罢罢，且放下女孩儿，先送过小厮儿去。爹爹，大虫来咬我也。孩儿，我便来取你也。我放下这小厮，我可过去取女孩儿去。爹爹，大虫来咬我也。端的教我顾谁的是？兀的真个是一个草团标儿。你跟着我去，寻些茶饭与你吃。庵里有人么？谁叫我？开开这门，呀！原来是吕岩，引着一双儿女，这早晚怎生得到这里来。好奇怪，这姑姑怎生也认的吕岩？既然姑姑认的我，可也好。姑姑，因为(...)
在一次华堂宴会上，帘幕开处，随着袅袅香雾，走出一位美若天仙的女子。但见她腰肢细软，身着流素，翩翩起舞，那飘逸柔美的舞姿让善舞的飞燕也为之嫉妒。大意是：我因相思而借酒浇愁，一边随意吟咏《高唐赋》。楚王得以如愿以偿，而自己心目(...)
数年来、揆度在南州，今年在家山。叹平生踪迹，荆淮岭蜀，多少间关。幸对园林花竹，一笑且团栾。莫忆西风梦，驰志楼兰。
住处清佳，绝去喧哗。近深林，烹嫩笋，煮新茶。披襟散发，沉李浮瓜。引莲筒，斟竹叶，看荷花。羡归鸦，趁残霞，暮云呈巧月如牙。静夜凉生深院宇，熏风吹透碧窗纱。

春晚书怀三首 其二拼音解读：

cǐ shī de xiě zuò bèi jǐng ，jù 《máo shī xù 》suǒ shuō ，yǒu yī gè dòng rén de gù shì 。《máo shī xù 》yún ：“《èr zǐ chéng zhōu 》，sī fán 、shòu yě 。wèi xuān gōng zhī èr zǐ ，zhēng xiàng wéi sǐ ，guó rén shāng ér sī zhī ，zuò shì shī yě 。”máo chuán yún ：“xuān gōng wéi fán qǔ yú qí nǚ ér měi ，gōng duó zhī ，shēng shòu jí shuò 。shuò yǔ qí mǔ sù fán yú gōng ，gōng lìng fán shǐ qí ，shǐ zéi xiān dài yú ài (...)
yǐ xiāo àn 。kuàng qī liáng 、jìn lái lí sī ，yīng wàng què 、míng yuè yè shēn guī niǎn 。rěn rǎn yī zhī chūn ，hèn dōng fēng 、rén sì tiān yuǎn 。zòng yǒu cán huā ，sǎ zhēng yī 、qiān lèi dōu mǎn 。dàn yīn qín shé qǔ ，zì qiǎn yī jīn yōu yuàn 。
yī xī yān shuǐ lián kāi jìng ，sì miàn yún shān jǐn zú píng ，kè lái chén zuì chāo rán tíng 。duì zhe zhè wú xiàn jǐng ，yīn cǐ shàng bú kěn jiù gōng míng 。
jiù shì yá shān yīn jiàn zài ，zhū gōng nǔ lì jiù shén zhōu 。
xióng zhèn sān guān èr shí qiū ，fān bīng bú gǎn fàn bái gōu 。fù xiōng wéi guó háng zhōng xiào ，chì cì qīng fēng wú nìng lóu 。mǒu xìng yáng míng yán jǐng 。zì yàn míng ，zǔ guàn hé dōng rén shì 。fù qīn shì jīn dāo jiāo shǒu wú dí dà zǒng guǎn yáng lìng gōng ，mǔ qīn shé tài jun1 。suǒ shēng ǎn dì xiōng qī gè ，nǎi shì píng 、dìng 、guāng 、zhāo 、lǎng 、jǐng 、sì ，mǒu jū dì liù 。zhèn shǒu zhe sān guān 。shì nà sān guān ？shì liáng zhōu suí chéng guān 、bà zhōu yì jīn guān 、xióng zhōu wǎ qiáo guān ，cǐ nǎi sān guān 。mǒu shòu liù shǐ zhī zhí 。shì nà liù shǐ ？biān guān lǐ wài diǎn jiǎn shǐ 、jiè hé liǎng àn xún chāo shǐ 、guān xī wǔ lù lián fǎng shǐ 、huái zhè liǎng chǎng cuī yùn shǐ 、bīn fén èr zhōu fáng yù shǐ 、hé běi sān shí liù chù jiù yīng shǐ ，cǐ nǎi liù shǐ zhī zhí 。pǒ nài běi fān hán yán shòu wú lǐ ，zì yǔ mǒu jiāo fēng ，bú céng dé mǒu bàn gēn ér chāi jiàn 。wǒ shǒu xià yǒu huǒ jié yì xiōng dì ，zì yuè shèng 、mèng liáng ér xià ，gòng zǒng èr shí sì yuán guà yìn zhǐ huī shǐ 。yě bú shì wǒ bāo jiǎng tā ，zhēn gè chū lái de dōu yī gè gè jīng tōng wǔ yì ，shàn xiǎo bīng jī 。guàn zān jīn xiè zhì ，jiǎ guà jǐn fǎn táng ní 。sī láng láng gōng shàng jiàn ，pū cì cì mǎ zǎn tí 。wàng shēng shě sǐ ān bāng jiāng ，dà dǎn xióng xīn gǎn zhàn ér 。mǒu jīn rì zài yuán shuài fǔ shēng chàng 。lìng rén ，yuán mén wài tǎng yǒu bào jǐn jí jun1 qíng zhě ，bào fù zán jiā zhī dào 。lǎo hàn shì yáng lìng gōng jiā lǎo yuàn gōng de biàn shì 。yīn wéi xiè jīn wú chāi huǐ qīng fēng wú nìng lóu ，jiāng lǎo fū rén tuī shàng jiē jī ，diē pò le tóu 。lǎo fū rén de yán yǔ ，jiāng zhe shū chéng ，zhí zhì sān guān jiàn liù láng gē gē zǒu yī zāo qù 。shuō huà zhōng jiān kě zǎo lái dào yě 。bǎ yuán mén de ，bào yǔ yuán shuài dé zhī ，yǒu lǎo yuàn gōng zài yú mén shǒu 。zhe tā guò lái 。zhe guò qù ，lǎo hàn yǒu jǐn jí shì lái jiàn nǐ lǐ 。yuàn gōng ，nǐ lái yǒu hé jǐn jí shì ？yuán shuài ，yǒu lǎo fū rén de shū chéng zài cǐ ，nǐ shì kàn zán 。jiāng shū lái wǒ kàn 。mǔ qīn tài jun1 jì shū yǔ liù láng hái ér ：jīn yǒu wáng shū mì lìng nǚ xù xiè jīn wú ，chāi huǐ qīng fēng wú nìng lóu ，yòu jiāng lǎo shēn tuī xià jiē jī ，diē pò le wǒ tóu ，hǎo shēng fán nǎo ，zhe nǐ zhī dào 。suī rán rú cǐ ，biān guān zhòng dì ，rú wú míng bái shèng zhǐ ，shì bì xiū niàn lǎo shēn ，sī xià guān lái ，fǎn duò wáng shū mì jiān jì 。nǐ jǐn jì zhě 。yuàn gōng ，nǐ chī le fàn xiān huí bài shàng tài jun1 ，hǎo hǎo jiāng xī zán 。wǒ zì yǒu gè dào lǐ 。lǎo hàn bú gǎn jiǔ tíng jiǔ zhù ，huí lǎo fū rén huà zǒu yī zāo qù 。chuán sòng shū chéng (...)
（lǐ sì yuán lǐng fān zú zǐ shàng ，yún ）dà xiǎo jun1 zú ，gǎn zhe zhè bái tù ér 。wǒ yǒu xīn dài bú gǎn lái ，kě xī le wǒ nà zhī ài yè jīn bī jiàn qù le 。rú jīn gǎn dào zhè lù zhōu zhǎng zǐ xiàn huāng cǎo pō qián ，bú jiàn le bái tù ，zé jiàn dì xià chā zhe yī zhī jiàn 。zuǒ yòu ，yǔ wǒ shí jiāng nà zhī jiàn lái ，chā zài wǒ zhè sā dài zhōng 。（lǐ sì yuán zuò jiàn zhèng dàn kē ，yún ）qí guài yě ！wū nà dào páng biān yī gè fù nǚ rén ，bào zhe yī gè xiǎo hái ér ，jiāng nà hái ér fàng zài dì shàng ，kū yī huí qù le ；tā háng shù shí bù kě yòu huí lái ，bào qǐ nà hái ér lái yòu tí kū 。nà fù nǚ rén shù zāo jiā nín de ，qí zhōng bì shì àn mèi 。zuǒ yòu ！nǐ qù huàn jiāng nà fù rén lái ，wǒ shì wèn tā 。（zú zǐ zuò huàn kē ，yún ）wū nà pó pó ér ，ǎn ā mā huàn nǐ lǐ 。（zhèng dàn jiàn kē ，yún ）guān rén wàn fú 。（lǐ sì yuán yún ）wū nà fù rén ，nǐ bào zhe zhè gè xiǎo de ，diū zài dì xià qù le ，kě yòu huí lái ，shù fān bú zhǐ ，nǐ bì shì àn mèi 。（zhèng dàn yún ）guān rén bú xián xù fán ，tīng qiè shēn kǒu shuō yī biàn ：wǒ shì zhè běn chù wáng tú de hún jiā ，dāng rì suǒ shēng le zhè gè hái ér ，wèi jí mǎn yuè ，bú xiǎng wáng tú cí shì ，zhēng nài wú qián mái bìn 。qiè shēn yǔ zhào tài gōng jiā diǎn shēn sān nián ，jiù kàn guǎn tā de hái ér 。bú xiǎng zhào tài gōng jiāng wǒ nà diǎn shēn de wén shū ，tā gǎi zuò le mài shēn de wén qì 。dāng rì tā zhào tài gōng huàn wǒ ，wǒ bào zhe liǎng gè hái ér ，tài gōng jiàn le ，tā shuō ："piān nǐ nà hái ér biàn hǎo ，zěn shēng è sǔn le wǒ zhè hái ér ？biàn jiāng nǐ nà hái ér huò shì diū le huò shì rén yǎng le biàn bà ，ruò bú diū nǐ nà hái ér huí lái ，wǒ bú dào de ráo le nǐ ！"yīn cǐ shàng lái dào zhè huāng jiāo yě wài ，diū wǒ zhè hái ér lái 。（lǐ sì yuán yún ）hēi ！hǎo kě lián rén yě 。wū nà fù rén ，bǐ jí nǐ yào diū zài zhè huāng jiāo yě wài hē ，yǔ le rén kě bú hǎo ？（zhèng dàn yún ）qiè shēn pà bú dài yào yǔ rén ，shuí kěn yào ？（lǐ sì yuán yún ）wū nà fù rén ，zhè xiǎo de kěn yǔ rén hē ，yǔ le wǒ wéi zǐ kě bú hǎo ？（zhèng dàn yún ）guān rén ruò bú qì xián ，qíng yuàn jiāng de qù 。gǎn wèn guān rén xìng shèn míng shuí ？（lǐ sì yuán yún ）wǒ shì shā tuó lǐ kè yòng zhī zǐ lǐ sì yuán shì yě 。jiǔ yǐ hòu tái jǔ de nǐ zhè hái ér chéng rén zhǎng dà ，wǒ jiāo tā rèn nǐ lái 。nǐ jiāng tā nà shēng shí nián yuè xiǎo míng shuō yǔ wǒ zhě 。（zhèng dàn yún ）guān rén ，zhè hái ér shì bā yuè shí wǔ rì bàn yè zǐ shí shēng ，xiǎo míng huàn zuò wáng ā sān 。（lǐ sì yuán yún ）zuǒ yòu nà lǐ ，hǎo shēng bào zhe (...)
quán cí yì jìng qīng xīn 、yōu měi ，yǔ yán jun4 lì ，biǎo xiàn chū zuò zhě qīng jun4 xiāo sǎ de fēng gé ，shì yī shǒu chéng gōng zhī zuò 。zhǔ tí shì fù diào xuě tíng 。zài cí de shàng bàn què ，zuò zhě zòng qíng gē zàn sān gāo de gāo fēng liàng jiē ，yǐ shí xiě xū ，xiān tuò kāi jìng jiè 。ér yǐ “fǔ huāng cí shuí jì fēng liú hòu ”yī jù ，wéi xià bàn què jí jǐng shū huái gē yǒng diào xuě tíng zhè yī zhǔ tí ，diàn dìng le gēn jī 。shàng bàn què suǒ yǒng ，zhī shì “shān yǔ yù lái ”zhī qián de chèn bǐ 。xià bàn què xiě diào xuě tíng shàng suǒ jiàn de jiāng tiān yè xuě de qīng jǐng ，yǐ jí zuò zhě hé yǒu rén zài guān shǎng cǐ jǐng zhī hòu ，duì yú wēng diào (...)
lǎo shēn zhōng nán shān rén shì 。zài cǐ zài jiā chū jiā ，gài le yī zuò tuán biāo ，qián hòu bìng wú rén jiā 。wǒ yǒu gè hái ér ，suī shì chū jiā rén ，xìng zǐ shí fèn zào bào ，měi rì zài shān zhōng dǎ liè wéi shēng 。hái ér qù le yě ，wǒ ān pái xià xiē chá fàn ，děng tā huí lái chī 。zì jiā lǚ yán 。zì cóng mài le zhèn ，dié pèi wú yǐng láo chéng ，dào zhè shēn shān lǐ 。shí yù dōng tiān ，dà fēng dà xuě jiāng ǎn sān kǒu ér zhēng xiē dòng shā 。duō kuī le dǎ chái de qiáo fū ，jiù le ǎn xìng mìng 。shuō zhè gè shān yù lǐ ，yǒu gè cǎo ān 。wǒ dào nà lǐ xún xiē chá fàn ，yǔ liǎng gè hái ér chī yòng 。nǐ kàn wǒ nà mìng 。tiān sè yòu wǎn lái le ，féng zhe gè dú mù qiáo ，ruò shēn de yī gè kuò jiàn ，zěn shēng dé guò qù ？wǒ jiāng zhe liǎng gè hái ér ，dài xiān sòng guò zhè xiǎo sī qù ，kǒng pà zhè láng hǔ shāng zhe zhè nǚ hái ér 。wǒ dài xiān sòng guò nǚ hái ér qù ，yòu pà shāng le xiǎo sī ér 。bà bà bà ，qiě fàng xià nǚ hái ér ，xiān sòng guò xiǎo sī ér qù 。diē diē ，dà chóng lái yǎo wǒ yě 。hái ér ，wǒ biàn lái qǔ nǐ yě 。wǒ fàng xià zhè xiǎo sī ，wǒ kě guò qù qǔ nǚ hái ér qù 。diē diē ，dà chóng lái yǎo wǒ yě 。duān de jiāo wǒ gù shuí de shì ？wū de zhēn gè shì yī gè cǎo tuán biāo ér 。nǐ gēn zhe wǒ qù ，xún xiē chá fàn yǔ nǐ chī 。ān lǐ yǒu rén me ？shuí jiào wǒ ？kāi kāi zhè mén ，ya ！yuán lái shì lǚ yán ，yǐn zhe yī shuāng ér nǚ ，zhè zǎo wǎn zěn shēng dé dào zhè lǐ lái 。hǎo qí guài ，zhè gū gū zěn shēng yě rèn de lǚ yán ？jì rán gū gū rèn de wǒ ，kě yě hǎo 。gū gū ，yīn wéi (...)
zài yī cì huá táng yàn huì shàng ，lián mù kāi chù ，suí zhe niǎo niǎo xiāng wù ，zǒu chū yī wèi měi ruò tiān xiān de nǚ zǐ 。dàn jiàn tā yāo zhī xì ruǎn ，shēn zhe liú sù ，piān piān qǐ wǔ ，nà piāo yì róu měi de wǔ zī ràng shàn wǔ de fēi yàn yě wéi zhī jí dù 。dà yì shì ：wǒ yīn xiàng sī ér jiè jiǔ jiāo chóu ，yī biān suí yì yín yǒng 《gāo táng fù 》。chǔ wáng dé yǐ rú yuàn yǐ cháng ，ér zì jǐ xīn mù (...)
shù nián lái 、kuí dù zài nán zhōu ，jīn nián zài jiā shān 。tàn píng shēng zōng jì ，jīng huái lǐng shǔ ，duō shǎo jiān guān 。xìng duì yuán lín huā zhú ，yī xiào qiě tuán luán 。mò yì xī fēng mèng ，chí zhì lóu lán 。
zhù chù qīng jiā ，jué qù xuān huá 。jìn shēn lín ，pēng nèn sǔn ，zhǔ xīn chá 。pī jīn sàn fā ，chén lǐ fú guā 。yǐn lián tǒng ，zhēn zhú yè ，kàn hé huā 。xiàn guī yā ，chèn cán xiá ，mù yún chéng qiǎo yuè rú yá 。jìng yè liáng shēng shēn yuàn yǔ ，xūn fēng chuī tòu bì chuāng shā 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

住处清佳，绝去喧哗。近深林，烹嫩笋，煮新茶。披襟散发，沉李浮瓜。引莲筒，斟竹叶，看荷花。羡归鸦，趁残霞，暮云呈巧月如牙。静夜凉生深院宇，熏风吹透碧窗纱。
鱼笺倦裁，一身无限愁，十日九番害。
竹子刚生时，只是一寸长的嫩芽，可是却节、叶俱全。从蝉腹、蛇鳞般的小笋，长到挺直的几丈高的巨竹，从来都是有节有叶的。可是现在的人画竹时，却是一节一节的接起来，一叶一叶地堆上去，这样做哪里还有竹子呢？所以说画竹，一定要心里有完整的竹子，拿着笔凝神而视，就能看到自己心里想要画的竹子了。这时快速地跟着自己的所见去画，去捕捉看到的形象，就像兔子跃起、鹘鸟降落一样迅速。这是与可教给我的。我不能做到，但心里却明白这样做的道理。既然心里明白应该这样做，却不能做到，认识和行动不统一，理解道理和实际操作不能一致，这都是学习不够的毛病。所以，常常是对事情心里了解而不能熟练地去做，平时自以为很清楚，但事到临头却忽然不明白了，难道只有画竹才是如此吗！子由写了《墨竹赋》给与可，说：“庖丁，是宰牛的，可是（他讲的道理）却为养生的人所采纳；轮扁，是制造车轮的，可是（他的经验）却被读书人所运用。现在，您在画竹上所寄托的思想情感，我以为是有道者的认识，(...)

相关赏析

健犊春耕土膏黑，菖蒲丛丛沿水脉。
稻粱惠既重，华池遇亦深
其三，《李夫人赋》是汉代抒情赋作的先导。《李夫人赋》之前，骚体辞赋已成为汉人抒情的主要文体，但大多是在代屈原立言之际表达个人的不遇情怀。如贾谊的《吊屈原赋》《惜逝》、严忌的《哀时命》等，情感虽挚，但终隔一层。而《李夫人赋》虽为骚体，但直抒作者在李夫人死后的内心感受，这种抒情手法不仅较借代古人立言来抒情要自然亲切得多，而且开启了汉代抒情赋作的先河。这种情感的直接抒发，是对《诗经》“情动于中而形于言”（《毛诗序》）精神的继承，也是对屈骚“发愤以抒情”传统的弘扬。《李夫人赋》之后，虽代屈原立言的拟骚赋仍有继作，但抒情赋作至东汉(...)
诗题为《夜》，整首诗也(...)
这是一首送行诗。诗的开头一、二句“送行无酒亦无钱，何处低头不见我？”描写了诗人自己为王子立送行，因为囊中羞涩，无钱买酒。但是作者心中是否因此而内疚呢，当然不是。因为诗人苏轼是一个清静、淡泊之人，他以一种达观的态度来对待人生，虽然是无酒无钱，但也毫不介意，酌一杯清甜的菩萨泉，以水代酒，照样可以见出真情。这首诗的三、四两句“劝尔一杯菩萨泉，四方同此水中天。”寓含禅意。《楞严经》说：“有佛出世，名为水天，教诸菩萨，修习水观，入三摩地。”作者由菩萨泉之名联想到水天之佛，由泉水映出自(...)

作者介绍

唐彦谦 唐彦谦（？～893）字茂业，号鹿门先生，并州晋阳（今山西省太原市）人。咸通末年上京考试，结果十余年不中，一说咸通二年（861）中进士。乾符末年，兵乱，避地汉南。中和中期，王重荣镇守河中，聘为从事，累迁节度副使，晋、绛二州刺史。光启三年(887)，王重荣因兵变遇害，他被责贬汉中掾曹。杨守亮镇守兴元（今陕西省汉中市）时，担任判官。官至兴元（今陕西省汉中市）节度副使、阆州（今四川省阆中市）、壁州（今四川省通江县）刺史。晚年隐居鹿门山，专事著述。 昭宗景福二年（893）卒于汉中。